Ventoux 1, wind en sneeuw

Afgelopen week met de familie afgereisd naar Zuid Frankrijk. Naast het fietsen stond natuurlijk ook nog ander vertier op het programma.
De Mont Ventoux is officieel pas afgelopen zaterdag geopend. Door onvoorspelbaar weer kan het spoken op de berg en de kans op beter weer is hoger vanaf eind april....
Nou dat heb ik geweten. Ik heb de berg menig keer beklommen vanuit Bedoin en weet dat wind een spelbrekertje kan zijn. Vanuit Malaucene werd zaterdag 28 april de eerste keer. Na een trip van zo'n 30 km klimmen en dalen vanuit de camping stond ik aan de voet van de Ventoux in Malaucene. Met een wind van 54  km/ uur waagde ik het er maar op. Nu staat de klim vanuit het genoemde dorp erom bekend dat de stukken vaak lang zijn en de stijgingspercentages permanent rond de 10 % liggen. Dit ging me goed af en met een aardig tempo zat ik na een uur al aardig op hoogte. Maar ook de wind kreeg meer vrij spel en zorgde op de niet beschutte plekken voor windvlagen die (na later bleek) een kracht hadden van ongeveer 80 km/uur). Onverschrokken ben ik doorgereden met wel steeds meer kou aan mijn Hollandse witte beentjes. Ook werd de hoeveelheid sneeuw naast de weg meer en meer!. Tot 2,5 km onder de top een windvlaag me te grazen nam en me heerlijk in de sneeuw drukte. De windvlaag zorgde dat ik met fiets en al in de berm in de sneeuw viel. Haast onmogelijk heb ik zittende mijn beenstukken en regenjack aangeschoten om de weg te vervolgen. Dit ging idioot moeizaam door de vlagen en was achteraf eigenlijk onverantwoord.
Eenmaal op de top, waar het dus vroor, rechtsomkeer om met vijfentwintig kleuren in mijn broek naar beneden te zeilen. Eenmaal thuis, 100 km meer op de teller, had ik voor het thuisfront wel een leuke anekdote. Die jullie nu ook gelezen hebben.
Morgen meer nieuws van afgelopen week.

PS. De fietsdag die we samen voor MS gaan organiseren is op 16 juni in Kruisland. Met een aantal fiets fanaten was ik hier al over in overleg en de mailing hierover volgt nog, dat jullie het weten.